Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.

14 maja 1948 roku wydarzyło się coś, czego historia ludzkości nigdy wcześniej nie odnotowała. W ciągu jednego dnia odrodziło się nowe, choć historią sięgające starożytnych czasów, państwo. W tym dniu Żydzi w Palestynie ogłosili powstanie niepodległego Państwa Izrael, które nie istniało formalnie od ponad 2 tysięcy lat. 

Czy powstanie tego państwa to przypadek, czy spełnienie się biblijnej zapowiedzi?

„Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci” (Izaj. 66:8, BW).

Czy powroty Żydów, z całego świata, do ziemi ich przodków, czyli tzw. alija, to spełniające się na naszych oczach proroctwo Pisma Świętego, czy zwykły zbieg okoliczności? 

„Oto Ja zbiorę ich ze wszystkich krajów, do których ich roz-proszyłem w moim gniewie i oburzeniu, i wielkim uniesieniu; sprowadzę ich znowu na to miejsce i sprawię, że będą mieszkać bezpiecznie” (Jerem. 32:37, BW).

Czy istniejące już od 60 lat państwo Izrael i jego ciągły wzrost gospodarczy to znów kolejny zbieg okoliczności? 

„I odbudują starodawne ruiny, podźwigną opustoszałe osiedla przodków, odnowią zburzone miasta, osiedla opustoszałe od wielu pokoleń” (Izaj. 61:4, BW).

Okazuje się, iż Pismo Święte odnosi do Izraela jeszcze więcej szczegółów w kontekście współczesnych czasów, a co ciekawsze zapowiada jego przyszłość. 

Niektórzy sądzą, iż nawet jeżeli to wszystko zostało zapo-wiedziane w Biblii, to nie ma to dla nich osobiście istotnego znaczenia. Jednak, nie zupełnie. Czytaj dalej

Wielu osobom wydaje się, że Nowe Przymierze zupełnie wykreśla, albo przynajmniej spycha w cień to poprzednie. Po co wiedzieć, co było kiedyś – mówią – teraz jest prawo miłości i prawo łaski:

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.” (Efez. 2:8-9).

Koniec, kropka? Niezupełnie. 

W przytoczonym pod koniec poprzedniego rozdziału fragmencie z Księgi Jeremiasza 31:31-33, Bóg powiedział, iż zawrze „z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze” (w. 31) a jego ‘nowość’ ma polegać na tym: „Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu” (w. 33b).

Do myślenia zmusza fakt, iż Bóg obiecał zawarcie ‘Nowego Przymierza’ z … domem izraelskim i domem judzkim… a nie z poganami. 

Nie jest też tak, że to chrześcijanie zajęli całkowicie miejsce fizycznego Izraela, ale jak to wykazano w opracowaniu: „Izrael fizyczny czy duchowy” zostali wszczepieni, jako ‘dzikie gałązki’ w szlachetne drzewo oliwne, którym jest Izrael (Rzym. 11:17-18, por. Jerem. 11:16). W ten sposób chrześcijanie stają się częścią tego drzewa, czyli ‘domu izraelskiego’, a nie odwrotnie (por. Zach. 2:15, por. Izaj. 14:1). Czytaj dalej

Ein Gedi - Botanical Garden (Israel)Czytaj dalej