14 maja 1948 roku wydarzyło się coś, czego historia ludzkości nigdy wcześniej nie odnotowała. W ciągu jednego dnia odrodziło się nowe, choć historią sięgające starożytnych czasów, państwo. W tym dniu Żydzi w Palestynie ogłosili powstanie niepodległego Państwa Izrael, które nie istniało formalnie od ponad 2 tysięcy lat. 

Czy powstanie tego państwa to przypadek, czy spełnienie się biblijnej zapowiedzi?

„Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci” (Izaj. 66:8, BW).

Czy powroty Żydów, z całego świata, do ziemi ich przodków, czyli tzw. alija, to spełniające się na naszych oczach proroctwo Pisma Świętego, czy zwykły zbieg okoliczności? 

„Oto Ja zbiorę ich ze wszystkich krajów, do których ich roz-proszyłem w moim gniewie i oburzeniu, i wielkim uniesieniu; sprowadzę ich znowu na to miejsce i sprawię, że będą mieszkać bezpiecznie” (Jerem. 32:37, BW).

Czy istniejące już od 60 lat państwo Izrael i jego ciągły wzrost gospodarczy to znów kolejny zbieg okoliczności? 

„I odbudują starodawne ruiny, podźwigną opustoszałe osiedla przodków, odnowią zburzone miasta, osiedla opustoszałe od wielu pokoleń” (Izaj. 61:4, BW).

Okazuje się, iż Pismo Święte odnosi do Izraela jeszcze więcej szczegółów w kontekście współczesnych czasów, a co ciekawsze zapowiada jego przyszłość. 

Niektórzy sądzą, iż nawet jeżeli to wszystko zostało zapo-wiedziane w Biblii, to nie ma to dla nich osobiście istotnego znaczenia. Jednak, nie zupełnie. 

Skoro Biblia już tysiące lat wcześniej, zapowiadała szczegó-ły, które znajdują wypełnienie w dzisiejszych czasach, to warto bliżej poznać tę niezwykłą księgę. Tym bardziej, że Pismo Święte zawiera także wiele innych proroctw dotyczą-cych przyszłości współczesnego świata. W tej publikacji są one rozważone w perspektywie odrodzonego Izraela, który odegra istotną rolę w dziejach współczesnego świata a nawet w jego przyszłych losach. 

Odrodzenie się państwa Izrael stało się również poważnym wyzwaniem dla niektórych współczesnych teologów. Do tej pory uważano bowiem, iż wszystkie błogosławieństwa odno-szące się do Izraela, a wybiegające w daleką przyszłość – z racji nieistnienia tego państwa – zostały przeniesione na płaszczyznę tzw. Izraela duchowego, czyli kościoła Chrystu-sa. Jest to tzw. teologia zastąpienia, w myśl której Izrael zo-stał odrzucony przez Boga, za ‘zerwanie’ z Nim przymierza. W związku z tym miejsce Izraela, który zniknął przecież z map świata, miał zająć Kościół. 

Obecnie powstaje dylemat. Jeżeli Izrael się odrodził, to do kogo teraz odnieść te wszystkie błogosławieństwa, które wy-raźnie wskazują na Izrael? Przypomina to historię osoby uznanej za zmarłą, po której ktoś przejmuje przywileje, twierdząc iż ma takie prawo. Po pewnym czasie natomiast okazuje się, że ta osoba żyje. 

Czy istnieje logiczne wyjaśnienie zaistniałej sytuacji? Jaka jest rola Izraela, a jaka rola kościoła chrześcijańskiego? Kto jest teraz tym Narodem Wybranym?

Jan Paweł II uznał, iż: „Bóg nigdy nie cofnął swojego uznania Żydów za naród wybrany i nie przeniósł w całości tego uzna-nia na wyznawców Jezusa Chrystusa” [1].

Jednak jak pogodzić te dwie role? Zachęcam do przeczytania tego opracowania, w którym poruszono wszystkie wymienio-ne we wstępie zagadnienia.  

-------

[1] źródło: http://serwisy.gazeta.pl/jp2/1,72542,2643208.html