Żydzi mesjańscy [hebr.  jehudim meszichim יהודים משיחיים (l. mn.), jehudi meszichi יהודי משיחי (l. poj.)].

Historia Żydów mesjańskich ma swoje korzenie w pierwotnym chrześcijaństwie. Pierwsi wyznawcy Jezusa, to właśnie wspólnota Żydów uznających Jeszuę (Jezusa) za Mesjasza. Stali się oni przedmiotem zaciekłych prześladowań ze strony swoich rodaków (Dzieje 13:50, 22:4-5), pomimo faktu, iż w pełni respektowali przepisy Zakonu, zgodnie ze słowami Jezusa:

„Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios. Albowiem powiadam wam: Jeśli sprawiedliwość wasza nie będzie obfitsza niż sprawiedliwość uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do Królestwa Niebios” (Mat. 5:17-20, BW). 

Od Dnia Pięćdziesiątnicy, kiedy to został wylany Duch Święty na ok. 120 Żydów, bądących uczniami Jezusa (Dzieje 1:15, 2:1), następuje gwałtowny przyrost Jego wyznawców. Tylko w tym bowiem dniu, w Mesjasza uwierzyło blisko 3 tysiące osób (Dzieje 2:41). Byli to Żydzi i prozelici, którzy zgodnie z Prawem Zakonu, przybyli do Jeruzalem z okazji Święta Szawuot. 

Ta pierwotna społeczność składała się wyłącznie z Żydów mesjanistycznych zwanych wtedy nazarejczykami. Po raz pierwszy nazwano ich chrześcijanami (gr. Χριστιανός) w Antiochii (Dzieje 11:26). To greckie słowo, pochodzące od słowa Хριστός (Chrystus), oznacza ludzi należących do Chrystusa, czyli Mesjasza.

Wierzący w Jezusa Żydzi nadal zachowywali przepisy Zakonu (Dzieje 21:26), wszystkie święta nadane przez Boga za pośrednictwem Mojżesza (Dzieje 20:6, 20:16b, 25:8), modlili się w Świątyni (Dzieje 2:46, 3:1, 22:17) i chodzili do synagog (Dzieje 9:20, 13:14-15, 14:1). 

Można więc rzec, że ten pierwotny kościół bardzo różnił się od współczesnego chrześcijaństwa. Pierwsza chrześcijańska gmina w Jerozolimie – wraz ze swoim biskupem, który był obrzezanym Żydem – była wierna nakazom Tory (Rzym. 2:13) i tradycji żydowskiej, w pełni jednak świadoma, iż nie na podstawie Zakonu, lecz przez Chrystusa dostępują usprawiedliwienia (Rzym. 5:1, 9 por. Jakuba 2:14-24) – szerzej na ten temat tutaj) 

Obfite błogosławieństwo Boże ciągle pomnażało liczbę Żydów stających się wyznawcami Jeszuy (Jezusa):

„A Słowo Boże rosło i poczet uczniów w Jerozolimie bardzo się pomnażał, także znaczna liczba kapłanów przyjmowała wiarę” (Dzieje 6:7, BW). 

„Tymczasem kościół, budując się i żyjąc w bojaźni Pańskiej, cieszył się pokojem po całej Judei, Galilei i Samarii, i wspomagany przez Ducha Świętego, pomnażał się” (Dzieje 9:31, BW).

„Widzisz, bracie, ile to jest tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy gorliwie trzymają się Zakonu” (Dzieje 21:20b)

Pierwszym poganinem, któremu przedstawiona została Dobra Nowina o Mesjaszu, był bardzo pobożny rzymski setnik Korneliusz (Dzieje 10:1-4). Stało się to dopiero jakieś 3,5 roku po dniu Pięćdziesiątnicy (ok. 34 r n.e.). Wówczas uwierzył w Jezusa on oraz jego domownicy (Dzieje 10:28, 45-48). Od tego czasu, do zborów mesjańskich zaczęło przybywać coraz więcej pogan (Dzieje 28:28).

Wskutek wielu różnych czynników, zbory coraz bardziej zatracały swoją żydowskość. Z jednej strony przyczyniła się do tego decyzja Sanhedrynu z Jawne (ok. 90 r.n.e.), która oficjalnie wyklęła wszystkich Żydów Mesjańskich, a z drugiej narastający antysemityzm spowodowany ówczesną sytuacją polityczną. Ta powszechna dla pierwotnych społeczności mesjańskich żydowskość, została zupełnie odcięta od chrześcijaństwa na skutek prześladowań Żydów w dalszych wiekach oraz potępiania wszystkiego co żydowskie, aż do niepojętego paradoksu. Oto ci, dzięki którym poganie przyjęli Ewangelię stali się jej ofiarami. Chrześcijańskie wojny krzyżowe i przymusowe nawracanie Żydów (chrzest pod groźbą śmierci, palenie synagog, masowe pogromy) wytworzyły w nich uzasadnioną niechęć do chrześcijaństwa. 

Długie wieki trzeba było czekać na powrót do korzeni. W XIX wieku z coraz większą siłą na światło dzienne zaczął przebijać się ruch mesjański. Takiego określenia użyto w 1895 roku dla określania grup judeo-chrześcijańskich. Bynajmniej nie był to jakiś nowy ruch religijny, próbujący dopasować swą ideologię do starożytnych chrześcijańskich korzeni. Wręcz przeciwnie, gdyż na przestrzeni wieków zawsze istnieli Żydzi wierzący, iż Jezus był żydowskim Mesjaszem. Obecnie jednak następuje dynamiczny wzrost liczby kongregacji mesjańskich na całym świecie. Jest to znak czasów, zgodnie z tym, co zapowiedział Żydom Jezus:

„Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie mnie odtąd, aż powiecie: Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pańskim” (Mat. 23:39, BW).

Apostoł Paweł napisał:

„…chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba” (Rzym. 11:25b-26, BW) – więcej na ten temat tutaj. 

Współczesnie znów powtarza się historia z I w n.e, gdyż tak jak wówczas Żydzi Mesjańscy sa przedmiotem ataków ze strony swoich rodaków. Chociaż z wielkim respektem przestrzegają odwiecznych praw Tory, mimo to są uznawani przez nich za zdrajców judaizmu z uwagi na to, iż wierzą, że to Jeszua był wyczekiwanym od wieków Mesjaszem. Czesto nie znajdują też zrozumienia u większości chrześcijan, którzy nie mogą pojąć istoty ich odrębności w postaci przywiązania do tradycji przodków oraz przestrzegania zasad Tory. 

Liczbę współczesnych Żydów mesjańskich szacuje się obecnie na ok. 1,5 mln. Tworzą oni własne kongregacje (synagogi), w których uwielbiają Boga w jedyny w swoim rodzaju sposób. Jest to połączenie bogatego dziedzictwa wielowiekowego nauczania Tory w kontekście Mesjasza, na którym znajduje ona swoje wypełnienie. Tworzą również wspaniałą muzykę, która ma niepowtarzalny urok – głęboko zakorzeniona w tradycji Izraela, a przy tym równie głęboko przesiąknięta Duchem Ewangelii (dział linki – muzyka mesjańska).  

Więcej na temat Żydów Mesjańskich w publikacji: "Powót do korzeni" (źródło:  http://www.jezus-izrael-zydzi.pl/htm/ksiazki/resztkaizraelapowraca.pdf).

 

1. Kim są Żydzi Mesjańscy?

Materiał filmowy przedstawiający poruszające serce świadectwa Żydów, którzy zrozumieli, iż Jezus jest w istocie ich żydowskim Mesjaszem.

Teraz, ta zasłonięta przed nimi przez wieki tajemnica, w połączeniu z wiarą w Jeszuę (hebrajskie imię Jezusa) jest dopełnieniem odwiecznego dziedzictwa judaizmu i spełnianiem się proroctw biblijnych. 

Zachęcam do obejrzenia tych trzech krótkich filmów - naprawdę warto. 

Część 1

 

Część 2

 

Część 3

 

2. Messianic Jews (Hebrew/English)

Reportaż o Żydach Mesjańskich w j. angielskim wyemitowany w telewizji izraelskiej: