„Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże" (Rzym. 11:29, BW*).

Te słowa napisał Apostoł Paweł w odniesieniu do Izraela, wcześniej zaznaczając: „co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców” (w. 28).

„Pamięta wiecznie o przymierzu swoim, o słowie, które dał tysiącznym pokoleniom,  o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze swej dla Izaaka. Ustanowił je dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako przymierze wieczne, mówiąc: tobie dam ziemię Kanaan, w dziedziczne wasze posiadanie.” (Ps. 105:8-11, BW*)

„Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, sługi twoje, którym poprzysiągłeś na siebie samego, mówiąc do nich: Rozmnożę potomstwo wasze jak gwiazdy niebieskie i całą tę ziemię, o której mówiłem, dam potomstwu waszemu i posiądą ją na wieki.” (Wyj.32:13, BW)

O ziemi obiecanej powiedziano, iż będzie dana potomstwu Abrahama na wieki. Czy ktoś może przeszkodzić Wszechmocnemu w realizacji Jego zamierzenia? – Jego dary są nieodwołalne.

„Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię: Jeżeli by te prawa miały się zachwiać przede mną - mówi Pan - to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną przez wszystkie dni.” (Jerem. 31:35-36 BW, por. Jerem. 33:20-21, 25-26)

O obietnicy, iż Bóg nie odrzuci na wieki raz wybranego ludu, byli przekonani królowie, prorocy i cały Izrael:

„I ustanowiłeś sobie swój lud izraelski jako swój lud na wieki, a Ty, Panie, jesteś ich Bogiem” (2 Sam. 7:24, BW) – powiedział król Dawid.

„Albowiem Pan nie odrzuca na wieki: Gdy zasmuca, znowu się lituje według obfitości swojej łaski” (Treny 3:31-32 BW, por. w.22) – wierzył prorok Jeremiasz.

„Jak Jeruzalem otaczają góry, Tak Pan otacza lud swój teraz i na wieki” (Ps. 125:2, BW) – śpiewano w Izraelu podczas pielgrzymek.

„Izraelu! Oczekuj Pana Teraz i na wieki!” (Ps. 131:3, BW)

Czy Bóg zadrwiłby sobie tak okrutnie z Izraela, każąc mu czekać wieki, a odrzuciłby go?

Oczywiście, że nie, gdyż Bóg mówi:

„(…) Nawróć się żono odstępna, Izraelu - mówi Pan - nie spojrzę na was surowo, gdyż Ja jestem dobrotliwy - mówi Pan - a nie chowam gniewu na wieki!” (Jerem. 3:12, BW*, por. Mich. 7:18-20).

„Izrael zaś przez Pana będzie ocalony, ocalony będzie na zawsze. A wy nie będziecie ani zawstydzeni, ani poniżeni przez wszystkie pokolenia i pokolenia” (Izaj. 45:17, BW-P).

„Nie mówiłem w ukryciu ani w jakimś ciemnym zakątku ziemi, nie powiedziałem do potomstwa Jakuba: Szukajcie mnie daremnie! Ja jestem Pan, który mówię prawdę, zwiastuję, co słuszne. Zbierzcie się i przyjdźcie, przystąpcie ra-zem, wy, ocaleni z narodów! (…)” (Izaj. 45:19-20, BW*).

Kwestię zbawienia Izraela można przyłożyć do kwestii zbawienia ludzkości. Pomimo, iż Adam i Ewa zgrzeszyli (jako doskonali ludzie), Bóg nie odrzucił ludzkości z tego powodu. Chociaż jako niedoskonały rodzaj, z piętnem grzechu zasługujemy na śmierć i wieczne potępienie, Bóg okazał się bardzo miłosierny. Oddał swojego własnego Syna, jako Odkupiciela naszych grzechów! Postąpił tak łaskawie, chociaż mógł potępić cały rodzaj ludzki, skazać go na zagładę i stworzyć sobie nowy rodzaj. Nie zrobił tak. Dlatego Jego pełne miłości postępowanie uczy nas, że tak nie uczyni też swojemu narodowi, który wybrał, choć ten zgrzeszył padając ofiarą swojej niedoskonałości i ludzkich słabości. 

Gdyby Stwórca tak łatwo odrzucałby grzeszników, to jaką szansę miałby każdy z nas, potykając się i upadając niejednokrotnie na swojej drodze życia?

Jeżeli Bóg tak łatwo wycofywałby się ze złożonych Izraelowi obietnic, to jaką pewność możemy mieć jako chrześcijanie, że Bóg nas nie odrzuci? 

„Lecz ty, Izraelu, mój sługo, Jakubie, którego wybrałem, potomstwo Abrahama, mojego przyjaciela. Ty, którego pochwyciłem na krańcach ziemi i z najdalszych zakątków powołałem, mówiąc do ciebie: Sługą moim jesteś, wybrałem cię, a nie wzgardziłem tobą: Nie bój się, bom Ja z tobą, nie lękaj się, bom Ja Bogiem twoim! Wzmocnię cię, a dam ci pomoc, podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej. Oto zawstydzą się i będą pohańbieni wszyscy, którzy pienią się na ciebie, będą unicestwieni i zginą ci, którzy się z tobą spierają ” (Izaj. 45:8-10, BW). 

Okazuje się, że zbawienie całej ludzkości jest ściśle powiąza-ne z przywróceniem Bożej łaski Izraelowi. O tym w dalszych rozdziałach.

---------------------------

Copyright 2008-2021 - kopiowanie i publikowanie w celach komercyjnych bez wiedzy i zgody autora zabronione. Zapytania o zgodę na wykorzystanie materiału proszę kierować do działu: mesjasz.info@pm.me