Gdy jestem w niedoli, wzywam Pana i Boga mojego wzywam, a On wysłuchuje ze świątyni swojej głosu mojego i wołanie moje dociera do uszu Jego. 

Całe Pismo Święte jest konsekwentne. Konkretny termin użyty w Biblii zawsze oznacza od początku do końca to samo i nie zmienia znaczenia w połowie Biblii. Tak na przykład:

1. Hasło określające Diabła jako ‘węża’ w 1 Mojż. 3:1 jest używane konsekwentnie do końca kart Słowa Bożego, co znajduje potwierdzenie w księdze Objawienia 12:9.

2. Określenie: ‘Egipt’ odnosi się do tego samego państwa i przed, i po wyjściu Izraelitów z niewoli. Identycznie ma się rzecz z nazwami innych państw, miast i nazw geograficznych.

Dlatego nie ma podstaw, żeby sądzić, iż z określeniem „Izrael” jest inaczej. Od początku do końca Biblii słowo ‘Izrael’ oznacza ten sam kraj, a słowo Żydzi, Hebrajczycy lub Izraelici – jego mieszkańców.

Załóżmy, że ktoś zabiera się za czytanie Biblii i prosi nas o objaśnienie występujących w niej terminów. Powinno być tak: Izrael – to Izrael, Jeruzalem – to Jeruzalem itd., a jeżeli jest mowa o niebiańskich ich odpowiednikach, Pismo zawsze to zaznacza i nie ma konieczności domyślania się, czy chodzi o coś duchowego czy też fizycznego (Hebr. 2:22, Obj. 11:19). 

Próba wytłumaczenia temu czytelnikowi, że określenie Żydzi (lub Izrael) w pewnym momencie (a może tylko w niektórych miejscach Biblii), nie określa Żydów ale… ludzi, których Bóg wybrał na ich miejsce i trzeba to wtedy rozumieć jako „duchowy Izrael” wyglądałaby mniej więcej tak: 

- Dlaczego tak? A co z innymi nazwami: Egipcjanie, Tyr, Niniwa, Asyria, Damaszek…? - pyta nas czytelnik

- A nie, te są w porządku, te oznaczają zawsze to samo.

Biblia otwiera się akurat na księdze Jeremiasza 31:10:Czytaj dalej

„Kto ciebie przeklinać będzie, niech będzie przeklęty, a kto tobie błogosławić będzie, niech będzie błogosławiony.” (1 Mojż. 27:29b, BW, por. 1 Mojż. 12:2-3, 4 Mojż. 24:9)

Taka jest zasada Najwyższego, który postanowił błogosławić tym, którzy błogosławią Izraela, a przeklinać tych który przeklinają Jego naród wybrany. Dotyczy to zarówno pojedynczych osób, jak też i całych narodów. 

Nadejdą wreszcie czasy, kiedy Wszechmocny odwróci los swojego ludu:

„Za to, że hańba ich była podwójna, a zniewaga i oplwanie były ich udziałem, dlatego odziedziczycie podwójną cząstkę w swoim kraju i wieczna radość będzie waszym udziałem, bo Ja, Pan, który miłuję prawo i nienawidzę zbrodniczego łupiestwa, dam im słuszną nagrodę i zawrę z nimi wieczne przymierze. Ich ród będzie znany wśród narodów, a ich potomstwo wśród ludów; wszyscy, którzy ich ujrzą, uznają ich za ród błogosławiony przez Pana” (Izaj. 61:7-9, BW).

Udziałem ich będzie:

Wieczna radość:

„I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem. Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości, a troska i wzdychanie znikną” (Izaj. 35:10, BW).

Bezpieczeństwo

„Patrz na Syjon, miasto naszych uroczystych świąt! Twoje oczy zobaczą Jeruzalem, siedzibę bezpieczną, namiot, którego się nie przenosi, którego kołków nigdy się nie wyciąga i którego żaden sznur nie jest zerwany” (Izaj. 33:20, BW).Czytaj dalej

Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną. (BW)