Feed items
10. Izrael a Mesjasz
„Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym” (Zach. 12:10, BW).
Wylany duch łaski sprawi, iż Żydzi zrozumieją kto kogo zabito na krzyżu, gdyż będą go opłakiwać ‘jak się opłakuje jedynaka’ i ‘pierworodnego’.
Jest to zgodne z tym, co powiedział do Żydów Jeszua (Jezus):
9. Przywrócenie istnienia państwa Izrael a Biblia
„Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci.” (Izaj. 66:8, BW)
14 maja 1948 roku Żydzi w Palestynie ogłosili powstanie niepodległego Państwa Izrael (hebr. מְדִינַת יִשְרָאֵל), trl. Medinat Yisra'el). Aby ten dzień zaistniał, musiało wcześniej nastąpić wiele okoliczności, które tak się złożyły, iż możliwe było proklamowanie w jednym dniu postania ‘nowego – starego państwa’. Nowego, gdyż nie było go na mapie świata przez ponad 2 tysiące lat. Starego, ponieważ starożytny Izrael to jedno z najstarszych państw świata. Taka rzecz nie zdarzyła się nigdy w historii świata. Można by to uważać za przypadek, gdyby nie fakt, iż proroctwa biblijne dawno już to zapowiadały.
„I uczynię z nich jeden naród w tej ziemi na górach izraelskich, i jeden król będzie panował nad nimi wszystkimi, i już nie będą dwoma narodami, i już się nie rozdzielą na dwa królestwa.” (Ezech.Czytaj dalej
8. Żydzi, rozproszeni po całej ziemi, ponownie w ziemi praojców – zbieg okoliczności, czy wypełnienie proroctw biblijnych?
„I stanie się w owym dniu, że Pan ponownie wyciągnie swoją rękę, aby wykupić resztkę swojego ludu, która pozostanie z tych z Asyrii i z Egiptu, i z Patros, i Etiopii, i Elamu, i z Szinearu, i z Hamatu, i z wysp na morzu. I wywiesi narodom sztandar, i zbierze wygnańców z Izraela, a rozproszonych Judy zgromadzi z czterech krańców świata” (Izaj. 11:11-12, BW).
W cytowanym fragmencie jest mowa o sprowadzeniu Żydów z czterech krańców świata. Gdyby to proroctwo miało odnosić się do czasu powrotu Żydów z Babilonu w VI w p.n.e., byłoby napisane, że będą oni sprowadzeni z północy i wschodu.
„I tak jedni będą przychodzić ze Wschodu, a drudzy z Północy i z Zachodu, a jeszcze inni z kraju Synitów.” (Izaj. 49:12, BW)
W języku hebrajskim kraj Synitów to Chiny (סין, סינים). Nie może więc tu być mowy o powrocie z diaspory babilońskiej. To proroctwo ewidentnie spełnia się w dzisiejszych czasach, ponieważ Żydzi wracają obecnie z ponad 100 krajów świata, również z Chin.
„I poznają, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem! Gdyż kazałem im iść do niewoli wśród narodów, ale teraz zgromadzę ich na ich ziemi i nie pozostawię tam nikogo z nich.” (Ezech. 39:28, BW*)
Powrót Żydów z niewoli babilońskiej był zaledwie zapowiedzią tego, co miało się stać w przyszłości na skalę ogólnoświatową. W tamtych czasach nie wszyscy Żydzi powrócili do Jeruzalem, była ich garstka – wszystkich repatriantów było zaledwie około 50 tys. (Ezdr. 2:64-65). Wielu Żydów pozostało w Babilonii wiodąc tam wygodne życie.Czytaj dalej
7. Kim jest Królestwo Kapłańskie i Naród Święty?
„A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym. Takie są słowa, które powiesz synom izraelskim.” (2 Mojż. 19:6, BW)
Niektórzy uważają, iż powyższy werset nie dotyczy już Izraela, gdyż przytoczony w 1 Liście Piotra 2:9 odnosi się do wszystkich chrześcijan. Trzeba jednak zwrócić uwagę na kontekst w jakim te słowa tam występują.
Werset 10 brzmi: „wy, którzy niegdyś byliście ‘nie ludem’, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście.”
Słowa te odwołują się do Księgi Ozeasza 1:9, który prorokował o narodzie izraelskim:
„I rzekł Pan: Daj mu na imię ‘Niemójlud’, bo wy nie jesteście moim ludem, a Ja nie jestem waszym Bogiem”. Po czym następują słowa otuchy: „… I będzie tak, że zamiast mówić do nich: Wy nie jesteście moim ludem, będzie się do nich mówiło: Synami Boga żywego jesteście” (Oz. 2:1b, BW).
Apostoł Piotr powołuje się na ten werset odnosząc go wraz z kontekstem do proroctwa Ozeasza o narodzie izraelskim.Czytaj dalej
Księga Przypowieści 22:4
Nagrodą za pokorę i bojaźń Bożą jest bogactwo, cześć i życie. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
22
Werset:
4
Księga Przypowieści 22:2
Bogacz i nędzarz spotykają się; Pan stworzył obydwu. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
22
Werset:
2
Księga Przypowieści 22:1
Cenniejsze jest dobre imię niż wielkie bogactwo, lepsza przychylność niż srebro i złoto. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
22
Werset:
1
Księga Przypowieści 21:23
Kto pilnuje swoich ust i swojego języka,
uchroni swoją duszę od niejednego niebezpieczeństwa. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
21
Werset:
23
Księga Przypowieści 21:17
Popada w nędzę, kto lubi zabawy, a kto lubi wino i olejek, nie wzbogaci się. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
21
Werset:
17
Księga Przypowieści 21:13
Kto zatyka ucho na krzyk ubogiego, nie będzie wysłuchany, gdy sam wołać będzie. (BW)
Księga:
Księga Przypowieści
Rozdział:
21
Werset:
13
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- …
- następna ›
- ostatnia »
Książka
MISZKAN
Pierwszy Boży Przybytek
