5. Czy Nowe Przymierze ma jakiś związek ze Starym Testamentem?

Wielu osobom wydaje się, że Nowe Przymierze zupełnie wykreśla, albo przynajmniej spycha w cień to poprzednie. Po co wiedzieć, co było kiedyś – mówią – teraz jest prawo miłości i prawo łaski:

„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.” (Efez. 2:8-9).

Koniec, kropka? Niezupełnie. 

W przytoczonym pod koniec poprzedniego rozdziału fragmencie z Księgi Jeremiasza 31:31-33, Bóg powiedział, iż zawrze „z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze” (w. 31) a jego ‘nowość’ ma polegać na tym: „Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu” (w. 33b).

Do myślenia zmusza fakt, iż Bóg obiecał zawarcie ‘Nowego Przymierza’ z … domem izraelskim i domem judzkim… a nie z poganami. 

Nie jest też tak, że to chrześcijanie zajęli całkowicie miejsce fizycznego Izraela, ale jak to wykazano w opracowaniu: „Izrael fizyczny czy duchowy” zostali wszczepieni, jako ‘dzikie gałązki’ w szlachetne drzewo oliwne, którym jest Izrael (Rzym. 11:17-18, por. Jerem. 11:16). W ten sposób chrześcijanie stają się częścią tego drzewa, czyli ‘domu izraelskiego’, a nie odwrotnie (por. Zach. 2:15, por. Izaj. 14:1). 

Wcale nie odkryliśmy 'nowego Boga' i Nowego Przymierza, gdyż cała nauka Starego i Nowego Testamentu została nam przekazana przez Żydów.

Nawet nie bezpośrednio przez Jezusa, jak się powszechnie uważa, gdyż On będąc na Ziemi powiedział: „Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela” (Mat. 15:24, BW) i faktycznie nauczał tylko Żydów. Nowe Przymierze zawarł z apostołami, przedstawicielami narodu żydowskiego (Łuk.22:20, por. Łuk. 1:38, 72 i kontekst modlitwy Zachariasza w. 67-78). 

Również pierwszymi wyznawcami Jezusa, byli tylko Żydzi. Nie był to bynajmniej przypadek:

„Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie. Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Izraela. A idąc, głoście wieść: Przybliżyło się Królestwo Niebios.” (Mat. 10:5-7, BW)

Wszystko wskazuje na to, iż dane Żydom pierwszeństwo miało głęboki cel.

Dopiero około trzy i pół roku po śmierci Jezusa, pierwszym poganinem któremu oznajmiono Dobrą Nowinę był Korneliusz i jego domownicy, co było wielkim przełomem wśród żydowskich wyznawców Jezusa (Dzieje 10:34-36, 45; Dzieje 11:1-17). 

Nie było to bynajmniej coś zwykłego i na porządku dziennym, jak wydaje się osobom, które nie studiują Starego Testamentu. Trzeba rozumieć, że od tysiącleci uczestnictwo w Przymierzu było przywilejem zastrzeżonym tylko i wyłącznie dla Żydów. Poganin chcąc przyłączyć się do tego ludu, a co za tym idzie stać się uczestnikiem Przymierza, musiał przejść cały proces konwersji.

Żeby przełamać tę odwieczną barierę, Bóg posłużył się serią nadprzyrodzonych zjawisk. Po pierwsze Korneliuszowi objawił się anioł, każąc mu posłać po apostoła Piotra. Temu, w tym czasie ukazuje się wizja nieczystych zwierząt, mających obrazować oczyszczenie pogan w oczach Boga i uznanie ich za czystych (Dzieje 10:10-18, 28).

Werset 28 mówi: „i rzekł do nich: Wy wiecie, że dla Żyda przestawanie z ludźmi innego plemienia lub odwiedzanie ich jest niezgodne z prawem; lecz Bóg dał mi znak, żebym żadnego człowieka nie nazywał skalanym lub nieczystym;”  

Ponadto, jako ostateczny znak, że poganie są dopuszczeni do uczestnictwa w Przymierzu, wszystkie zgromadzone w domu Korneliusza osoby otrzymały dar Ducha Świętego. Nie było wtedy żadnych wątpliwości, że można je ochrzcić (Dzieje 10:47). 

Z powyższego opisu wynika, iż kościół chrześcijański nie jest jakimś tworem, który zastąpił Izrael ani też jego następcą. Chrześcijanie pogańskiego pochodzenia mogą co najwyżej przyłączyć się tylko do uczestnictwa w Przymierzu – dokładnie tak jak było w pierwszym wieku naszej ery.

Ten fakt stawia Nowe Przymierze w zupełnie innym świetle. Nie jest to oderwane od przeszłości nowe przymierze z nowymi ludźmi, ale przymierze zawarte z wybranym od zarania dziejów ludem. Teraz jednak mogą w nim uczestniczyć również członkowie innych narodów, czyli poganie.
 
Chwileczkę - powie ktoś. Jeżeli Nowe Przymierze było zawarte z Izraelem, to dlaczego współcześni Żydzi trzymają się judaizmu, ciągle czekając na Mesjasza? To przecież miliony ‘pogańskich’ chrześcijan są uczestnikami Nowego Przymierza uznając Jezusa za Zbawiciela. 
 
Cieszmy się z tego i korzystajmy, dopóki mamy jeszcze czas, gdyż Pismo Święte przestrzega, że będzie to czas ściśle ograniczony. 
 
„Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni; będzie bowiem wielka niedola na ziemi i gniew nad tym ludem, i padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan (Łuk. 21:23-24, BW*). 

Czas ‘gniewu nad tym ludem’ (Izraelem) trwa ‘do czasu, kiedy poganie w pełni wejdą’ i wkrótce się skończy, w niczym nie zmieniając faktu, iż głównymi adresatami tego Przymierza nadal są Żydzi:

„A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą, i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel i odwróci bezbożność od Jakuba. A to będzie przymierze moje z nimi, gdy zgładzę grzechy ich. Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże."(Rzym. 11:25-29, BW*)

Co potem?

„Lecz na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalemu wyleję ducha łaski i błagania. Wtedy spojrzą na mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym” (Zach. 12:10, BW).

„I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali.” (Ezech. 36:27-27, BW)

Niektórzy twierdzą, iż Stare Przymierze zostało zastąpione przez Nowe, powołując się na werset: 

„Gdyby bowiem pierwsze przymierze było bez braków, nie szukanoby miejsca na drugie.” (Hebr. 8:7, BW)

Zastanówmy się nad tym, dlaczego potrzebne było zawarcie tego ‘drugiego’? Co było nie tak z tym poprzednim? 

„Zakon Pana jest doskonały” (Ps. 19:8a, BW) – napisano.

„Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre” (Rzym. 7:12, BW).

Zatem nie chodziło o to, że to Bóg dał Izraelitom ‘kiepskie’ Przymierze, które musiał zamienić na nowe, bo odkrył w nim braki – ale dlatego, że zawiedli ludzie.

Wielokrotnie okazywało się, iż Izraelici „lud twardego karku” (2 Mojż. 32:9) łamali to Przymierze (łamali a nie zrywali – różnicę podkreślono w rozdz. 4). Po raz pierwszy uczynili to, zanim jeszcze Mojżesz zszedł z góry Synaj z kamiennymi tablicami Przymierza. Potem łamali je jeszcze wiele razy przy różnych okazjach. 

Nowe Przymierze miało sprawić, że nie powtórzą się więcej takie sytuacje. Teraz Bóg mówi: „Złożę mój Zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu” (Jerem. 31:33b, BW*). Zakon, czyli Tora – prawo będące treścią Starego Przymierza. 

Nowym Przymierzem jest dlatego, gdyż wzbogacone zostało o nowe elementy; jest jednak zbudowane na solidnym fundamencie tego starego. Dlatego też, nie sposób pojąć głębi oraz istoty Nowego Przymierza bez zrozumienia zasad tego Starego. Dlaczego tak jest, wyjaśnią kolejne rozdziały.

WNIOSKI:

Nowe Przymierze jest ściśle i nierozerwalnie związane ze Starym Przymierzem stanowiąc jego integralną całość, gdyż:

1. Dotyczy tych samych uczestników: Boga i Izraela –  rozszerzone jednak o możliwość dostępu do niego także ‘pogan’.

2. Jego zasady bazują na postanowieniach Starego Przymierza o czym szerzej w kolejnym rozdziale, gdzie zostaną omówione jego zasady w kontekście Nowego Przymierza.

---

wytłuszczenia i podkreślenia w cytatach biblijnych - autor opracowania

Copyright 2008-2011 - kopiowanie i publikowanie w celach komercyjnych bez wiedzy i zgody autora zabronione. Zapytania o zgodę na wykorzystanie materiału proszę kierować do działu: mesjasz.info@pm.me

 

Nowe przymierze - z kim

To prawda, Jeremiasz mówi o zawarciu NOWEGO przymierza z domem izraelskim i domem judzkim, a nie z poganami, ale i nie z Żydami.
Gdyby NOWE przymierze miało być zawarte, całkiem na nowo, z poganami, to całą Biblię trzeba by było spisać także NA NOWO, a przecież zakon Pana był i JEST DOSKONAŁY i bez zawartych w nim przykazań NIKT, ani poganin, ani IZRAELITA, by nie wiedział, jak NALEŻY postępować, a co jest grzechem.
Nowe przymierze stało się koniecznością, ponieważ Żydzi „udoskonalili” SOBIE, nadane im przez Pana imię: IZRAEL i nazwali się „Żydami”, a wraz z nim pogmatwali DOSKONAŁE PRAWO ZAKONU. Kiedy po raz pierwszy użyli tej nazwy? Dlaczego?
Czy na pewno cała nauka została nam przekazana przez Żydów, a nie przez proroków, którzy byli IZRAELITAMI?
Czy Żydem był także APOSTOŁ Szymon Kananejczyk (Ew. Mat. 10, 4)? A etiopski eunuch, którego ochrzcił Filip (Dz. Ap. 8, 38), przed Korneliuszem – kim był?
Od tysiącleci uczestnictwo w przymierzu było zastrzeżone TYLKO dla zrodzonego pod górą Synaj IZRAELA, a nie dla Żydów!
Co znaczą słowa Jezusa (Ew. Jana 14, 6): „Ja jestem droga i prawda, i żywot, NIKT nie przychodzi do Ojca, TYLKO PRZEZE MNIE.”? A słowa Pawła (Rzymian 7, 4): „Przeto, bracia moi, i wy UMARLIŚCIE DLA ZAKONU przez ciało Chrystusowe, by należeć do innego, do tego, który został wzbudzony z martwych, abyśmy owoc wydawali dla Boga.” - jak to rozumieć?
Pozdrawiam – Anna

Przymierze Boga z IZRAELEM

Pieczęcią przymierza jakie Bóg zawarł najpierw z Abramem, a potem z Jakubem było, nadanie przez Boga każdemu z nich, nowych imion: Abraham i Izrael. Co by było, gdyby oni powrócili do pierwotnych odmian swoich imion, albo gdyby je zmienili na bardziej „godne” dla siebie, czy nie byłoby to tożsame z zerwaniem przymierza z Bogiem?
Dla Izraela-Jakuba przymierze z Bogiem było Święte, a dla IZRAELA-NARODU WYBRANEGO?... ?
Czy Paweł mówi o zatwardziałości Żydów, czy IZRAELA? A w którym miejscu Biblia obiecuje cokolwiek Żydom? Wszystkie jej obietnice dotyczą wyłącznie DOMU: Izraela, Judy, Dawida, Jakuba, Efraima itd... - czy w ich czasach ktoś słyszał o Żydach?
IZRAEL upadł – gdzie jest „zaginiona” resztka owiec Z DOMU IZRAELA, do której został posłany Jezus?